راز سیاهچاله ها توسط تلسکوپ فضایی XRISM فاش شد

کمتر از یک سال پس از پرتاب ماموریت تصویربرداری و طیف‌سنجی پرتو ایکس ژاپن به فضا، اولین نتایج تلسکوپ فضایی XRISM منتشر شد.

تلسکوپ پرتو ایکس که به عنوان مرگ یک ستاره بزرگ نیز شناخته می شود، توسط آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) با مشارکت آژانس فضایی اروپا (ESA) اداره می شود و اولین مشاهدات خود را از ساختار، حرکت و دمای ماده دینامیک باقیمانده ابرنواختر در حال چرخش به دور یک سیاهچاله بسیار پرجرم، مرگ یک ستاره پرجرم را نشان می دهد.

اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «این مشاهدات جدید اطلاعات مهمی را برای درک چگونگی رشد سیاه‌چاله‌ها با گرفتن ماده اطرافشان ارائه می‌کند، بینش جدیدی در مورد زندگی و مرگ ستارگان عظیم ارائه می‌کند و توانایی استثنایی مأموریت برای کاوش در ستارگان فعال را نشان می‌دهد. کیهان.» “.

منطقه اطراف سیاهچاله بسیار پرجرم مشاهده شده، واقع در کهکشان NGC 4151 و در فاصله حدود 62 میلیون سال نوری از زمین، شبیه بقایای ابرنواختر مشاهده شده به نام Supernova N132D است که در فاصله 160000 سال نوری از ما قرار دارد.

هر دو تحت سلطه گاز بسیار داغی به نام پلاسما هستند. این پلاسما نور اشعه ایکس تولید می کند.

شروع با ضخامت زیاد

رصدخانه XRISM سیاهچاله بسیار پرجرم را در قلب کهکشان مارپیچی NGC 4151 مطالعه کرد تا بداند چگونه این غول کیهانی، با جرمی 30 میلیون برابر خورشید، ماده را مصرف می کند.

تلسکوپ XRISM به اخترشناسان اجازه داد تا پلاسما را در حین گردش به دور سیاهچاله عظیم در فاصله حدود 0.1 سال نوری از سیاهچاله ردیابی کنند.

با توجه ویژه به نشانه‌های اشعه ایکس اتم‌های آهن، این تیم توانست ساختارهای مختلفی را در اطراف سیاه‌چاله شناسایی کند، از جمله دیسک برافزایشی که به تدریج آن را تغذیه می‌کند و حلقه‌ای به شکل دونات از گاز و غبار.

ابزارهای دیگر قبلاً این ساختارها را در امواج رادیویی و مادون قرمز مشاهده کرده‌اند، اما تکنیکی که XRISM استفاده می‌کند اولین تکنیکی است که مشخص می‌کند پلاسما چه شکلی به نظر می‌رسد و در اطراف یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم حرکت می‌کند.

این داده‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند سیاه‌چاله‌های کلان جرم چگونه با رقابت برای موادی از محیط اطراف خود تغذیه و رشد می‌کنند.

منبع: Ilom VII