راز سیاهچاله ها توسط تلسکوپ فضایی XRISM فاش شد

کمتر از یک سال پس از پرتاب ماموریت تصویربرداری و طیف سنجی پرتو ایکس ژاپن به فضا، اولین نتایج تلسکوپ فضایی XRISM منتشر شد.

تلسکوپ پرتو ایکس که به عنوان مرگ یک ستاره بزرگ نیز شناخته می شود، توسط آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) با مشارکت آژانس فضایی اروپا (ESA) اداره می شود و اولین مشاهدات خود را از ساختار، حرکت و دمای ماده دینامیک باقیمانده ابرنواختر در حال چرخش به دور یک سیاهچاله بسیار پرجرم، مرگ یک ستاره پرجرم را نشان می دهد.

اتحادیه اروپا در بیانیه ای اعلام کرد: «این مشاهدات جدید اطلاعات مهمی را برای درک چگونگی رشد سیاه چاله ها با گرفتن ماده اطرافشان ارائه می کند، بینش جدیدی در مورد زندگی و مرگ ستارگان عظیم ارائه می کند و توانایی استثنایی مأموریت برای کاوش در ستارگان فعال را نشان می دهد. کیهان.» ".

منطقه اطراف سیاهچاله بسیار پرجرم مشاهده شده، واقع در کهکشان NGC 4151 و در فاصله حدود 62 میلیون سال نوری از زمین، شبیه بقایای ابرنواختر مشاهده شده به نام Supernova N132D است که در فاصله 160000 سال نوری از ما قرار دارد.

هر دو تحت سلطه گاز بسیار داغی به نام پلاسما هستند. این پلاسما نور اشعه ایکس تولید می کند.

شروع با ضخامت زیاد

رصدخانه XRISM سیاهچاله بسیار پرجرم را در قلب کهکشان مارپیچی NGC 4151 مطالعه کرد تا بداند چگونه این غول کیهانی، با جرمی 30 میلیون برابر خورشید، ماده را مصرف می کند.

تلسکوپ XRISM به اخترشناسان اجازه داد تا پلاسما را در حین گردش به دور سیاهچاله عظیم در فاصله حدود 0.1 سال نوری از سیاهچاله ردیابی کنند.

با توجه ویژه به نشانه های اشعه ایکس اتم های آهن، این تیم توانست ساختارهای مختلفی را در اطراف سیاه چاله شناسایی کند، از جمله دیسک برافزایشی که به تدریج آن را تغذیه می کند و حلقه ای به شکل دونات از گاز و غبار.

ابزارهای دیگر قبلاً این ساختارها را در امواج رادیویی و مادون قرمز مشاهده کرده اند، اما تکنیکی که XRISM استفاده می کند اولین تکنیکی است که مشخص می کند پلاسما چه شکلی به نظر می رسد و در اطراف یک سیاه چاله بسیار پرجرم حرکت می کند.

این داده ها می تواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند سیاه چاله های کلان جرم چگونه با رقابت برای موادی از محیط اطراف خود تغذیه و رشد می کنند.

منبع: Ilom VII